O niciach chirurgicznych
W zależności od rodzaju szytej tkanki używane są nici różnej grubości, oznaczanych liczbami - im cieńsza, tym większa liczba (np. 7-0, 6-0, 5-0, ..., 0, 1, itd.). Najcieńsze nici to nici o grubościach 10-0, 11-0 lub jeszcze cieńsze (nici mikrochirurgiczne). Nić jest nawlekana na ucho igły chirurgicznej bądź w nią fabrycznie wtapiana.
Rodzaje niciedytuj
wchłanialne
naturalne (catgut, catgut chromowany)
syntetyczne (jedno- lub wielowłóknowe), wykonane z:
Poliglikolid (założony zwykle około 75% z kwasu poliglikolowego z dodatkiem ok. 25% kaprolaktonu (gdyż czysty glikolid jest zbyt sztywny),
Poliglaktyna 9101, to kopolimer poli(glikolidu-co-L-laktydu) (90/10) złożony z 90% poliglikolidu i 10% polilaktydu (kwasu polimlekowego),
Polidioksanon
niewchłanialne
jednowłóknowe syntetyczne (poliamid, poliester, polipropylen, polifluorek winylidenu)
wielowłóknowe
naturalne (len, jedwab o zmniejszonej ilości serycyny wywołującej odczyny zapalne)
syntetyczne (poliamid, poliester)
metalowe (stal)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szew_(chirurgia)
Kilka faktów o budowie defibrylatora
Typowy defibrylator składa się z dwóch elektrod oraz jednostki centralnej. Jednostka centralna, zależnie od producenta oraz klasy urządzenia, może znacznie różnić się wyglądem oraz funkcjami:
wielofunkcyjne defibrylatory z dużymi wyświetlaczami, umożliwiającymi odczytywanie przez zespół ratunkowy kolejnych parametrów mierzonych przez urządzenie (EKG, temperatura ciała, ciśnienie tętnicze, saturacja, itp.);
defibrylatory posiadające wyświetlacz jedynie w celu wyświetlenia zapisu EKG;
defibrylatory typu AED ? przeznaczone do użytku ratującego, posiadającego jedynie elementarne przeszkolenie. AED sam analizuje EKG poszkodowanego i wykrywa, kiedy defibrylacja jest wskazana. Najnowsze urządzenia wykorzystują metodę dwufazową, która automatycznie dopasowuje parametry wstrząsu do potrzeb pacjenta. Jeśli pierwszy wstrząs nie przywróci akcji serca, urządzenie podaje następne wstrząsy, zgodnie z zaprogramowaną sekwencją (od 150 J do 360 J). Zwiększa to szanse na uratowanie pacjenta.
Urządzenia tego typu posiadają dwa główne typy elektrod:
elektrody typu "łyżki", wymagające przyłożenia ich przez ratownika;
elektrody przyklejane, nie wymagające innych działań.
Okres ważności elektrod to zwykle 12-36 miesięcy. Okres ważności baterii w urządzeniach AED to 12-60 miesięcy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Defibrylator
Defibrylator - jak to działa?
Defibrylator oddziałuje na mięsień sercowy prądem stałym o odpowiednio dużej energii (wyrażanej w dżulach). Celem defibrylacji jest wytłumienie chaotycznych impulsów elektrycznych, które przepływają przez serce i umożliwienie mu powrotu do normalnej, regularnej pracy. Ze względu na kształt fali energii dostarczanej przez defibrylator, wyróżnia się defibrylatory jednofazowe i dwufazowe. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji z roku 2010, dotyczącymi strategii defibrylacji, zalecane są następujące wyładowania:
defibrylator jednofazowy:
pierwsze wyładowanie ? 360 J,
drugie i kolejne wyładowania ? również 360 J;
defibrylator dwufazowy:
pierwsze wyładowanie ? od 150 do 200 J,
drugie i kolejne wyładowania ? od 150 do 360 J.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Defibrylator